Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Beskidu Śląskiego", powstały jako jeden z trzynastu obecnie funkcjonujących w Polsce, został powołany do życia Zarządzeniem nr 30 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 19.12.1994r.

Obejmuje swym zasięgiem cztery nadleśnictwa - wg stanu na 31.12.2005r. : Bielsko - o pow. 10 210 ha; Ustroń – o pow. 11 493 ha; Węgierską Górkę – o pow. 9 366 ha i Wisła – o pow. 8 829 ha. Łącznie zajmuje powierzchnię 39 898 ha, z czego na powierzchnię leśną przypada 39 185 ha. Wytypowany został jako reprezentatywny dla Karpat Zachodnich, rozpościera się w najbardziej na zachód wysuniętej ich części, pomiędzy Bramą Morawską a doliną rzeki Soły. Beskid Śląski tworzy zwartą grupę z trzema pasmami górskimi; pasmem Czantorii i Stożka, pasmem Baraniej Góry, grupą Klimczoka i Błatnej oraz Skrzycznego, Malinowa i Równicy.

Ponadto w skład LKP wchodzi fragment Beskidu Żywieckiego z masywem Romanki oraz niewielki fragment Beskidu Małego. Północną część LKP stanowi Pogórze Cieszyńskie i Wodzisławsko-Wilamowickie. Obszar LKP leży w dorzeczu Wisły, od północnego-zachodu w dorzeczu Odry ( poprzez Olzę), zaś od południowego –zachodu w dorzeczu Dunaju ( poprzez Potok Czadeczka). Podstawowymi celami utworzenia LKP „Lasy Beskidu Śląskiego" są: 

• Wszechstronne rozpoznanie stanu biocenz górskich oraz dynamiki zachodzących w nich zmian;
• Trwałe zachowanie lub odtwarzanie naturalnych walorów lasów górskich;
• Łączenie trwałej gospodarki leśnej z aktywną ochroną przyrody;
• Promowanie wielofunkcyjnej oraz zrównoważonej gospodarki leśnej;
• Prowadzenie prac badawczych i doświadczalnictwa leśnego dla wypracowania wniosków możliwych do wykorzystania przede wszystkim w rejonach górskich;
• Prowadzenie szkoleń Służby Leśnej oraz rozwijanie edukacji przyrodniczo-leśnej społeczeństwa.

Poza górskim charakterem jego specyfiką jest silna antropopresja wynikająca z bliskiego sąsiedztwa dużych ośrodków przemysłowych Polski i Czech, silnego oddziaływania szkodliwych emisji przemysłowych, zniekształcenie składów gatunkowych – duży, prawie 68% udział świerka oraz ogólnie obniżona w wyniku działalności zanieczyszczeń przemysłowych, chorób grzybowych i szkodliwych owadów zdrowotność ekosystemów leśnych.

Atrakcyjność terenów leśnych LKP przyciąga rzesze turystów nie tylko z najbliższych aglomeracji miejskich Katowic i Krakowa, ale i z uwagi na możliwości uprawiania sportów zimowych i całorocznej turystyki pieszej również i z całego kraju. Stwarza to okazję do szerokiej prezentacji proekolo -gicznej polityki leśnej a w jej ramach idei LKP. Jedną z przesłanek, dla których powołano LKP „Lasy Beskidu Śląskiego" jest stworzenie możliwości lepszej i skuteczniejszej ochrony i restytucji walorów przyrodniczo-leśnych, do których należą:

- tereny źródliskowe Wisły;
- potoki Białej i Czarnej Wisełki, będące tarliskiem pstrąga potokowego;
- fragmenty prapuszczy karpackiej w rezerwatach „Barania Góra", „Czantoria" i „Stok Szyndzielni";
- fragmenty naturalnej świerczyny górnoreglowej w rezerwacie „Romanka";
- drzewostany z wysokoprodukcyjnym ekotypem świerka istebniańskiego.
- cenne drzewostany nasienne buka pospolitego.

W Beskidzie Śląskim spotkać można się z chronionymi dużymi ssakami; niedźwiedziem, rysiem i wilkiem. Pasma Baraniej Góry i Romanki to ostoje głuszca. Zbiorniki wodne na terenie LKP to miejsce żerowania m.in. bociana czarnego, ślepowrona i kormorana. Powszechnie występuje salamandra plamista, zlokalizowano tu również rzadko spotykaną traszkę karpacką.

Na obszarze LKP wyróżniono m.in. następujące fitocenozy leśne:

- w piętrze pogórza: grąd subkontynentalny, nadrzeczną olszynę górską, olszynę bagienną, podgórski łęg jesionowy;
- w reglu dolnym: żyzną buczynę karpacką, jaworzynę górską, kwaśną buczynę górską, dolnoreglowy bór jodłowo-świerkowy, jaworzynę karpacką;
- w reglu górnym: zachodnio-karpacką świerczynę górnoreglową.

O bogactwie roślin runa leśnego świadczą liczne płaty orlika pospolitego, parzydła leśnego, ciemiężycy białej, zespoły roślinne z wieloma gatunkami storczykowatych i liliowatych, naparstnicy wielokwiatowej, śnieżyczki przebiśnieg, bluszczu, widłaków goździstego i jałowcowatego, barwinka, kopytnika, marzanki wonnej, pomocnika baldaszkowatego, goryczki trojeściowej i krzyżowej. Paprocie reprezentują m.in. podrzeń żebrowiec, paprotka pospolita i pióropusznik strusi. Z chronionych gatunków drzew i krzewów swoje stanowiska mają cis (w rezerwacie „Zadni Gaj"), kosodrzewina, wawrzynek wilczełyko i kalina koralowa.
Całość lasów na terenie LKP ma status lasów ochronnych, wśród których największy udział mają lasy uszkodzone przez przemysł ( 65%) oraz lasy wodochronne ( 30%).
Głównymi zagrożeniami dla trwałości lasu są:

- emisje przemysłowe ( 35% lasów znajduje się w I strefie tzw. słabych uszkodzeń przemysłowych, pozostałe 65% w II strefie – średnich uszkodzeń przemysłowych);
- masowe pojawy szkodliwych owadów liściożernych ( m.in. zasnui wysokogórskiej i świerkowej) oraz żerujących pod korą ( głównie kornika drukarza);
- szkody od okiści i silnych wiatrów;
- choroba opieńkowa w świerczynach.

Presja czynników biotycznych i antropopresja wymusza od dawna podejmowanie nadzwyczajnych działań w gospodarce leśnej. Nadleśnictwa wchodzące w skład LKP prowadzą szeroko zakrojoną przebudowę świerczyn obcych prowieniencji oraz zagrożonych rozpadem w wyniku szkód przemysłowych i choroby opieńkowej.